It is risky times for any independent journalist in Myanmar, but Ma Khine is among those who stay with their craft despite the risks to life and security, and the inadequate income from the news profession these days.

As refugees, asylum seekers, exiles or people waiting it out in other countries after Myanmar’s 2021 coup, the newest additions to the country’s huge diaspora are grappling with anxiety while away, taking up junior jobs, sending financial aid home and to the anti-coup resistance – and hoping their time away is temporary .

မြန်မာနိုင်ငံ၌ ဆယ်စုနှစ်များစွာတည်ရှိခဲ့သည့် ဖိနှိပ်ကြမ်းကြုတ် လူမဆန်သောစနစ်ကို ဖြိုချဖျက်ဆီးရေး အတွက် အချိန်ယူရဦးမည်ဟု ဒုက္ခသည်ဟောင်း ဟက်ဖ်ဆာ တာမီဆူဒင်က ပြောသည်။ ၎င်းသည် အတိတ်က ဖြစ်ခဲ့သည်များ၊ ရိုဟင်ဂျာတို့ တစ်နေ့ ဖြစ်လာမည်ဟု မျှော်လင့်သည့် အနာဂတ်တို့ အကြောင်း ပြောပြခဲ့သည်။ ‘မြန်မာက ကျမရဲ့ နိုင်ငံ။ ရိုဟင်ဂျာကတော့ ကျမ ရဲ့လူမျိုး’ ဟု ပြောသည်။

Six months after the 1 Feb coup, hypervigilance has become a survival skils for many people in Myanmar. But they are mostly on their own in the ‘double trouble’ of COVID-19 emergency and the coup crisis.

Whether as keyboard warriors, street protesters (some with slingshots), meal organisers or as part of nightly Buddhist prayers, Myanmar’s women are deep in the anti-coup movement.